Вайсковы духоўны гімн XIV − XVI стст. http://staryolsa.com/by/gurt/teksty-noty-bel/baharodzica-bel.html Словы і музыка невядомага аўтара XIII − XVI стст. Словы беларускага варыянта "Багародзіцы" запісаны ў 1529 г. у І-м Статуце ВКЛ. Беларускі варыянт напісаны на змешанай царкоўнаславянска-старабеларускай мове. Музыка "Багародзіцы" – 1408 г. са "Зборніка лацінскіх казанняў", складзенага Матэушам з Грохова (захоўваецца ў Ягелонскай бібліятэцы ў Кракаве – сігн. № 1619). Словы беларускага варыянта 1529 г. выкарыстаны без зменаў. Тэкст у архіве скапіяваны і перададзены гурту "Стары Ольса" спадарыняй Ганнай Несцеравай. Першыя апісанні песні адносяцца да Грунвальда – на пачатку бітвы ўсё войска Літоўскае і Польскае заспявала "Багародзіцу", а потым патрасаючы дзідамі рушыла ў бітву ("Хроніка" Яна Длугаша). Багародзіца спявалася перад бітвамі войскам ВКЛ, на цырымоніях і ўрачыстасцях, пры пахаванні і асвяшчэнні беларускіх святых, з XV ст. перароблена палякамі, якія зрабілі яе гімнам і Кароны Польскай. З XV ст. "Багародзіцу" называлі "Песняй Айчыны", ужо тады яе лічылі вельмі старой. Наяўнасць вершаванага тэкста выразна адносіць "Багародзіцу" да гімнаў, а не да малітваў. "Багародзіца" заснавана на мелодыі песеннага складу, блізкага да народнага. 1. Бога родзіцо/ дзевіцэ богославена Марыя 2. У твекго сына/ кгосподзіна матко зволена Марыя Зычы ж нам спусці ж нам Кірыяэлейзон 3. Твекго сына/ крэсціцеля збавіцеля Услыш глосы Напэлніж мыслі Чловечэ 4. Слыш молітвы/ як жэ просімы дай на свеце Збожный прэбыт По жывоце Райскій побыт Кірыяэлейзон