http://goman.iatp.by/httpdocs/text/text_pain.html Параноя ўсміхаецца мне І знікае адна за адной. Цяжкі лёс прымушае глядзець Пустымі вачыма ў столь. Я ўпэўнены, не зламаюся І не буду ад болю крычаць. ...Ніколі таму не бываць!.. Абыякавым быць магу, Маю мэту такім не стаць. Кожны дзень спакушаюся Зброю ўзяць для таго, каб страляць. Я ўпэўнены, не зламаюся І не буду ад болю крычаць. ...Ніколі таму не бываць!.. Боль - уладар маёй свядомасці, Бунт, рэвізія амбіцый. Толькі ён і ніхто - боль, боль, боль. Я не ведаю што і як, Аднак ўсё менавіта так. Аднак ён па жыцці са мной, Мой боль.