Словы Алега Атаманава http://www.krugradosti.com У майго народа болю на стагоддзі, У майго народа гора на вякі. А чаму ж крынічкай шчасце не лагодзе, А гаркочуць беды на дубах крукі? (2) І смяротным жахам студзіць кроў Чарнобыль, І звіняць на шыі ланцугі раба. Ці на Белай Русі мала ёсць аздобы, Каб духоўнай сіле пра няшчасце дбаць? (2) Ці на Белай Русі не буслы лятаюць, А ля Белай Вежы не гудуць зубры? У нашчадкаў Бога ў беларускім краі На цымбалах граюць вольныя вятры. (2) Не сляпыя крушні выглядаюць зораў, А жывыя сэрцы мілуюць зару. У майго народа светлых думак мора, Іх збірае Божа у харом-гару. На гары званіца голасам галосіць І за хваляй хваля па зямлі бяжыць. Мой народ гавора ўсім іудам: "Досыць! Я па-чалавечы маю сёння жыць!" (2) Светлым-ясным доля ў полі прарасла І шугае ў неба полымем вясна. (2)