Словы Пімена Панчанкі http://vershy.ru/content/toi-dzen-prapa%D1%9E-%D1%96-strachany-navek%D1%96 Музыка Інэсы Леаданскай Аранжыроўка Яўгена Шчарбакова і Юрыя Вальмуса Той дзень прапаў і страчаны навекі, Калі ты не зрабіў таго, што мог; Калі не паспрыяў ты чалавеку, Няшчыры быў, зманіў, не дапамог. Той дзень збяднеў, зліняў на сотню радуг І, попелам пасыпаны, сканаў, Калі не падзяліў з суседам радасць І больш за дзень узяў ты, чым аддаў. Той дзень, лічы, завянуў пустацветам, Калі ты пяць хвілін пашкадаваў, Каб дзецям паказаць кусочак свету І хараство людзей, і дрэў, і траў. Той дзень зусім закрэслены табою, Калі ты раўнадушна абмінуў Бяду чужую, пабаяўся болю, Абразу хама моўчкі праглынуў... Пазней старэць пачнеш самотна ў хаце І будзеш скаргі гнеўна кідаць нам. Не мы, жыццё табе даўгі заплаціць За раўнадушша. Вінаваты сам. Мы не плюём на дружбу і на працу: Нам без трывог не зберагчы жыцця. Сябры, давайце будзем хвалявацца За ўсіх і ўсё: за зерне, і дзіця... Я не святы, хоць і не сквапны злыдзень. Даруйце, калі часам быў глухі Ці чалавека грубасцю пакрыўдзіў... Грахі мае, бясконцыя грахі.