Словы і музыка Ўладзіміра Давыдоўскага Ёсць яшчэ байкі ды ёсць яшчэ піва, А значыць, падставы ёсць яшчэ жыць. Ёсць ідыёты – на гэта іх права. Ды што нам за справа да іх – Мы жывём на мяжы. Ды не пытайся, пад сонцам балюем ці ў цемры, Калі гэты вечар здымае пальчаткі. Я ведаю толькі, што днём адным сталася меней, Хаця ўсё адно, да канца ці пачатку. Хтосьці засне на сярэдзіне слова У стоме ад доўгага пошуку марнага сэнсу. Хтосьці сыдзе ў гэту ноч, каб вярнуцца нанова, Згадзіўшыся з тым, што ўжо не ўваскрэснуць. Ды не пытайся, пад сонцам балюем ці ў цемры, Калі гэты вечар здымае пальчаткі. Я ведаю толькі, што днём адным сталася меней, Хаця ўсё адно, да канца ці пачатку. Мы небу яшчэ адну байку падорым – Мы ўсё ж не галота, што не кажы! Згадаем пра тых, хто сёння на моры, А вып’ем за тых, хто жыве на мяжы.