Народная балада XVII − XVIII стст. http://staryolsa.com/by/gurt/teksty-noty-bel/spiavali-ulany-bel.html Словы і музыка народныя − са зборніка БНТ "Сацыяльна-бытавыя песні" (Мн., 1987). Фальклорным метадам кантамінацыі ў тэксце складзены сюжэты і вобразы песняў "Спявалі ўланы", "Як па нашых палях", "Сын на вайну сабіраўся", "У чыстым полі", "Эх ты поле маё". Кантамінацыю і адаптацыю тэкста да мелодыі выканана З. Сасноўскім. Тэкст утрымлівае архаічныя міфічныя вобразы: конь, сокал, воран, трэцяе поле; а таксама трагічна-пабытовыя вобразы: ажаніла куля, абвянчала шабля. Згадванне ўланаў, як роду войск, дазваляе датаваць песню XVII − XVIII стст. 1.Спявалі уланы З паходу ідучы, З паходу ідучы Ды маршыруючы 2.У правай ручэньцы Ды коняў вядучы А з левага боку Ды шаблі нясучы 3.За імі ды войска Як мак, як мак цвіце За імі ды кулі Як дождж, як дождж ідзе 4.За імі ды стрэльбы Усе зараджалі Даляталі кулі, Але іх міналі 5.Ехалі ўсё поле А потым другое На трэцяе поле Заезджаное. 6.Жаўнер у тым полі Паранены ляжыць Паранены ляжыць Ды востры меч дзяржыць 7.Ўся моцна галова Яго пабітая Ўся моцна ягона Грудзь паколатая 8.У правай ды руцэ Каня свайго дзяржыць У левай ды руцэ Ў яго сокал сядзіць 9.Ля галавы воран Ды воран там крача Ў нагах ды ягоных Ўсё сівы конь скача 10.Пайдзі ж ты мой коню Да маёй староны Скажы ж ты мой коню Айцу й маці маёй 11.Скажы толькі коню Не ранены ляжу А скажы ж мой коню Што жанаты хаджу 12.Мяне ажаніла Ды куля быстрая Мяне абвянчала Ды шабля вострая