У відэа выкарыстаны фрагменты з тэлефільма "Сямнаццаць імгненняў вясны" (1973) http://www.youtube.com/user/kinorussia#g/c/2A35A2F2AC8D99D1 http://zbsb.org/index.php?option=com_content&view=article&id=5956:l--r---&catid=2:2008-03-26-14-11-50&Itemid=110 Дзіўная гісторыя... Адно кіно, У чарговы раз Мы з табой глядзім яго. Ролі на дваіх. Такі стары сюжэт: Я і ты і ён, і кахання горкі след. Ты пакінеш залу, я парву квіток. Як суцішыць боль? Што там цісне ў грудзёх? На тваіх далонях лініі жыцця Ведаюць адно: дзе ёсць ты і дзе ёсць я. Прыпеў: На што мы страцілі свой час? Чаму не гаварылі, а маўчалі? Ніхто не можа даць адказ, І неістотны дробныя дэталі. Наша каханне, а потым здрада... | Што пераважыць - боль ці чаканне? | А смерць аб'яднае зноў, як дзень і ноч. |(2) Даўняя гісторыя... Забыты боль Кожны божы дзень Ціха стукае у скронь. На маіх далонях лініі жыцця Зніклі назаўжды; ва ўспамінах быў не я. Прыпеў.