музыка С. Рак-Міхайлоўскага, словы М. Богдановіча Зорка Венера ўзышла над зямлёю, светлыя згадкi з сабой прывяла... Помнiш, калi я спаткаўся з табою, зорка Венера ўзышла. З гэтай пары я пачаў углядацца ў неба начное i зорку шукаў. Цiхiм каханнем к табе разгарацца з гэтай пары я пачаў. Але расстацца нам час наступае пэўна, ўжо доля такая у нас. Моцна кахаў я цябе, дарагая, але расстацца нам час. Буду ў далёкім краю я нудзіцца, ў сэрцы любоў затаіўшы сваю кожную ночку на зорку дзівіцца буду ў далёкім краю. Глянь іншы раз на яе, – у расстанні там з ёй зліём мы пагляды свае... каб хоць на міг уваскрэсла каханне, глянь іншы раз на яе...