Мікола Равенскі - Канстанцыя Буйло. Алеся "Люблю наш край," відэа з асабістага архіву Анатоля Ярмоленкі. www.syabry.by www.alesya.by Люблю наш край - старонку гэту, Дзе я радзілася, расла, Дзе першы раз пазнала шчасце, Слязу нядолі праліла. Люблю народ наш беларускі, Хаціны ў зелені садоў, Залочаныя збожжам нівы, Шум нашых гаяў і лясоў, І рэчку, што імкліва воды Імчыць ў нязведаную даль, І схілы берагоў пясчаных, І яснасць чыстых яе хваль. Люблю вясну, што ў кветкі, зелень Аздобіць радасна зямлю, Буслоў на гнёздах клекатанне І спеў жаўроначка люблю. Гарачую спякоту лета І буру летнюю з дажджом, Як гром грыміць, а ў чорных хмарах Маланка зіхаціць агнём. І восень сумную люблю я, І першы звон сярпоў і кос, Як выйдуць жнеі збожжа жаці, А касары - на сенакос. Люблю зіму з яе марозам, Што вокны прыбярэ ва ўзор, І белы снег, што, ўкрыўшы поле, Ірдзіцца бляскам ясных зор. Люблю ў пагодную я ночку Дапозна на дварэ сядзець, Сачыць за сініх зор мігценнем, На месяц залаты глядзець. І песню родную люблю я, Што дзеўкі ў полі запяюць, А тоны голасна над нівай Пераліваюцца, плывуць. Усё ў тым краі сэрцу міла, Бо я люблю край родны мой, Дзе з першым шчасцем я спазналась І з гора першаю слязой. 1913