Ах, якія былі пагоні, Ах, якія былі баі. Быццам птушкі ляцелі коні, На чатыры бакі зямлі. Мы Масковію дзідай мерылі, Шабляй мерылі сіні Дунай, Даляцелі б і да Амэрыкі, Толькі ж надта далёкі край. Не сумуйце, шляхетныя пані, Кавалеры ў стэпе ляжаць. Будуць вечніцца нашы расстаньні Без магілы, сьлязы і крыжа. Хмарка лёгкая вуціцай шэрай Праплыві на Радзімы парог, Жменькай дожджу пастукай у дзьверы, Прашапчы, што вярнуцца ня змог. Ах, якія былі пагоні, Ах, якія былі баі. Быццам птушкі ляцелі коні, На чатыры бакі зямлі. Мы Масковію дзідай мерылі, Шабляй мерылі сіні Дунай, Даляцелі б і да Амэрыкі, Толькі ж надта далёкі край.