Язэп Пушча: "Лісты да сабакі. Ліст першы" Аўдыякніга з тэкстам. Беларуская літаратура ("Літаратура "Беларуская"). 10 клас. Літаратура - YouTube. Язэп Пуща: "Письма собаке. Письмо первое" Аудиокнига с текстом. Белорусская литература. 10 класс. Язэп Пушча Лісты да сабакі Ліст 1 Жыву цяпер я ў шумнае сталіцы, Далёка ад цябе, мой любы дружа. Ляжыць акраец хлеба на стальніцы, А ў збане на вакне юнацтва ружа. Вятры павеюць хутка золкай сцюжай, І ліст крывавы свой яна уроніць, Праходзіцьме натоўп з душой няўхлюжай І ў гразь утопча, апусціўшы скроні. І толькі я адзін, паэт бяздомны, Над ім схілюся й акраплю слязамі. Тады заброснеюць душы затоны, Калі ў грудзёх мой дух зусім мне займе. А покуль: б’е жывой вады крыніца І хваля творчая гарачым пульсам. Нашто ж мне падхалімам быць, крывіцца І ў хмары ўрэзвацца чырвоным буслам? Лепш вольным птахам рэзаць шыр нябёсаў І супраць ветру размахнуць крыламі. Хто хоча – кпіце над пяснярскім лёсам І бэсьце, лайце у гандлярскай краме. Трывожнасць рытму песню агартае, - Нязнана-востры боль у адчуваннях. Мне лепей быць звычайным бы ратаем, Чым грэх з сябе змываць ў атрутнай ванне. Даруй, што я пішу табе аб гэтым, - Тваё нутро гатоў яшчэ расчуліць. Вартуй, вартуй лепш хату да рассвету, Вуглоў каб не разнеслі людзі вуліц. Я ведаю – цяпер у вас там восень І ночы чорныя жуду калышуць. Вятры лісты ажоўклыя разносяць І намятаюць гурбамі ў зацішак. І ты адзін правёў у ноч такую, Правёў мяне ў далёкую дарогу. Гадзіну гэту кожны год святкую І слухаю, ці ў дзверы хто не дрогне. Ніхто, ніхто! Зацяты ланцугамі… Хтось рукі заламаў у далях сініх. Вартуй, мой дружа, родны ганак, - Пішу аб гэтым я табе з Расіі. 1927