П. Ерёменко - А. Бадак Калі стане мне ўсё адно, І не будзеш мне нават сніцца, Зноў пастукаеш у акно Разам з першаю навальніцай. Прашапчу табе: “Так даўно Я цябе тут ужо не бачыў. Нават цяжка паверыць зноў, Што ўсё будзе іначай”. Прыпеў: Я не спыта, ці нехта чакае, Ці застанешся ты назаўсёды тут нарэшце. Я не спытаю, я проста не знаю, Як будзе мне жыць без цябе. І не хопіць усёй начы На цябе адну наглядзецца. Ты заснеш на маім плячы, Каля самага майго сэрца. Усміхнешся, нібы дзіця, І праз сон абаўеш рукою. І не будзе ужо канца Гэтай ночы ніколі. Прыпеў: Я не спыта, ці нехта чакае, Ці застанешся ты назаўсёды тут нарэшце. Я не спытаю, я проста не знаю, Як будзе мне жыць без цябе. Калі стане мне ўсё адно, І не будзеш мне нават сніцца, Зноў пастукаеш у акно Разам з першаю навальніцай. Зноўку вернешся, хоць з табой Мы даўно ўжо, відаць, чужыя. Ды жывуць ува мне журбой Дні і ночы былыя. Я не спыта, ці нехта чакае, Ці застанешся ты назаўсёды тут нарэшце. Я не спытаю, я проста не знаю, Як будзе мне жыць без цябе. https://valerydaynekocom.wordpress.com/2018/04/14/2000/