Чытае Андрэй Каляда. Кніга другая - У глыбі Палесся. Частка другая - На новым месцы. Раздзел XXVIII - XXX Першым у Выганах Андрэй сустракае дзяка Амоса Адамавіча Бацяноўскага, які выклікае ў ім антыпатыю. Андрэй наведвае бацьку Мікалая, даволі прыемнага чалавека. Ён знаёміцца ​​з Аксёнам Калем, селянінам з Высокага. Гэты разумны чалавек гадоў трыццаці не ўмее чытаць і пісаць, але з-за цягі да справядлівасці мясцовае начальства лічыць яго чалавекам небяспечным. Андрэй бярэцца навучыць яго грамаце. У студзені 1904 года пачынаецца вайна з Японіяй, якая завяршаецца зневажальнай для Расійскай імперыі Портсмуцкай мірнай дамовай. Андросава, якая ўжо знаходзіцца ў падпольнай арганізацыі, адводзіць Андрэя на сход падпольнага вочка эсэраў і нарадавольцаў. Аксен збірае сялянскі сход і заклікае іх спаліць маёнтак мясцовага памешчыка, але Андрэй пераконвае бунтаўшчыкоў напісаць памешчыку петыцыю з пагрозамі і патрабаваннем вярнуць іх законныя землі. Праз некалькі дзён у краіне пачынаецца «гіганцкая ўсеагульная забастоўка». Андрэй заўважае, што за ім сочаць паліцыянты. Андрэя арыштоўваюць і пад канвоем адвозяць у Пінск. XXVIII - 00:00:00 - Ясна відаць, што Іван Пракопавіч, казённы ляснічы, не ў гуморы. XXIX - 00:21:03 - Прыходзіць у школу Аксён Каль. XXX - 00:40:39 - Вечарам, закончыўшы заняткі, Лабановіч выходзіў часамі прайсціся.