Чытае Андрэй Каляда. Кніга трэцяя - На ростанях. Частка першая - Верхань. Раздзел XV - XXI Андрэй выблытваецца з непрыемнай справы, якая пагражала катаргай, дзякуючы сялянскай петыцыі. Андрэя апускаюць і пераводзяць на супрацьлеглы краі Беларусі, у сяло Верхань. На гэты раз ён дзеліць абавязкі з яшчэ адным настаўнікам. Сельскую інтэлігенцыю Андрэй не дае, але ўсё ж наносіць візіт мясцоваму святару, айцу Уладзіміру Малевічу. Сярод дзяўчынак самай здольнай аказваецца Ліда Мураўская, дачка ўдавы, якая жыла на хутары пад Верханню. На прыгожую Ліду заглядвауцца і сам настаўнік. Увесну 1906 гады ў Расіі ствараецца першая Дзяржаўная дума. На канікулы Андрэй застаецца ў Верхані. Напарнік знаёміць яго з удавой Антанінай Міхайлаўнай Мураўскай. Лабановіч задумвае стварыць арганізацыю сельскіх настаўнікаў. Ліда ўсё больш падабаецца Андрэю, ды і дзяўчынка цягнецца да настаўніка. Лабановіч адпраўляецца на «маёўку» у Мікуцічы. Сябры засноўваюць рэвалюцыйны настаўніцкі саюз і складаюць пастанову, у якой апісваецца іх будучая рэвалюцыйная дзейнасць. Цяпер настаўнікі, якія падпісалі пратакол, у небяспецы. Лабановіч вяртаецца ў Верхань. Турсевіч палохаецца за сваю будучыню і з'яжджае. Праз некаторы час Андрэй атрымлівае пакет з загадам аб звальненні. Перад ад'ездам Лабановіч заходзіць развітацца з Лідай, але тая сустракае яго холадна — бяздомны і беспрацоўны Лабановіч ёй не патрэбны. XV - 00:00:00 XVI - 00:12:31 - У ясны веснавы дзянёк Анцыпік і Лабановіч ехалі ў сялянскай каламажцы.... XVII - 00:24:40 - Дзве шклянкі гарэлкі, як стрэмка, уеліся ў свядомасць Лабановіча. XVIII - 00:36:22 - Набліжалася лета. XIX - 00:47:21 - Вандроўкі на хутар не дужа вабілі Лабановіча. XX - 01:00:06 - На школьным ганку Лабановіча сустрэла бабка Параска. XXI - 01:11:42 - Старыя сябры і прыяцелі, Турсевіч і Лабановіч, размясціліся ў кватэры...