Чытае Андрэй Каляда. Кніга трэцяя - На ростанях. Частка першая - Верхань. Раздзел XXVIII - XXXIII Андрэй выблытваецца з непрыемнай справы, якая пагражала катаргай, дзякуючы сялянскай петыцыі. Андрэя апускаюць і пераводзяць на супрацьлеглы краі Беларусі, у сяло Верхань. На гэты раз ён дзеліць абавязкі з яшчэ адным настаўнікам. Сельскую інтэлігенцыю Андрэй не дае, але ўсё ж наносіць візіт мясцоваму святару, айцу Уладзіміру Малевічу. Сярод дзяўчынак самай здольнай аказваецца Ліда Мураўская, дачка ўдавы, якая жыла на хутары пад Верханню. На прыгожую Ліду заглядвауцца і сам настаўнік. Увесну 1906 гады ў Расіі ствараецца першая Дзяржаўная дума. На канікулы Андрэй застаецца ў Верхані. Напарнік знаёміць яго з удавой Антанінай Міхайлаўнай Мураўскай. Лабановіч задумвае стварыць арганізацыю сельскіх настаўнікаў. Ліда ўсё больш падабаецца Андрэю, ды і дзяўчынка цягнецца да настаўніка. Лабановіч адпраўляецца на «маёўку» у Мікуцічы. Сябры засноўваюць рэвалюцыйны настаўніцкі саюз і складаюць пастанову, у якой апісваецца іх будучая рэвалюцыйная дзейнасць. Цяпер настаўнікі, якія падпісалі пратакол, у небяспецы. Лабановіч вяртаецца ў Верхань. Турсевіч палохаецца за сваю будучыню і з'яжджае. Праз некаторы час Андрэй атрымлівае пакет з загадам аб звальненні. Перад ад'ездам Лабановіч заходзіць развітацца з Лідай. XXVIII - 00:00:00 - Прыстаў спяшаўся недарма. XXIX - 00:17:29 - Лабановіч застаўся адзін. XXX - 00:30:22 - Кожная новая змена ў абставінах, ці яна добрая, ці благая, XXXI - 00:44:15 - Вярнуўшыся з Мікуціч, Лабановіч не адзін раз прыгадваў хутар.... XXXII - 00:57:45 - Лабановіч лягчэй уздыхнуў, апынуўшыся за межамі хутарка. XXXIII - 01:08:33 - Яшчэ раз, ужо дома ў сваім пакоіку, прачытаў Лабановіч... XXXIV - XXXV - адсутнічаюць, шукаем.