Нам трэба воля! Калісьці, падчас закліку, польскі пісар куды больш культурны, — слухаючы адно, а запісваючы іншае, як і належала паводле вышэйшых планаў стварэння адзінай і магутнай хрысціянскай Польшчы, — запісаў яго, як прасцячка, «тутэйшым», а ў графу « родную мову» занёс не менш ідыёцкае казённае азначэнне - «па-простаму». І прызыўнік не бачыў гэтага («Абыйдземся, панове, і без эксцэсаў!..»), выявіў толькі пазней, ужо ў казармах, калі гэты пісар, фальсіфікатар па пасадзе, быў для яго недасягальны. Чытае Андрэй Каляда.