Роднае гора. Познім ліпеньскім вечарам Эрна Грап сядзела ў сваім убогім пакойчыку каля адчыненага акна і, не запальваючы святла, чакала новага палюбоўніка. Густаў, брат яе, працуе гэты тыдзень у начной змене і прыйдзе толькі пад раніцу. «Рускія» ў суседнім пакоі, - акно іх побач і таксама адчыненае, - нядаўна вярнуліся з працы, і маленькі Андрэас іграе на гітары. Ён кажа нешта, яшчэ раз паўтарае, і гэта, павінна быць, азначае па-іхняму, каб вялікі Алекс праспяваў. Бо вось ён ціха спявае пад гітару таксама прыгожа і чамусьці сумна… Чытае Андрэй Каляда.