Раскулачванне ў 1930-я гады было дзяржаўнай палітыкай, якая ігнаравала каштоўнасць чалавечага жыцця. Пісьменнік распавядае пра гаспадара Ціта Ворашня, які распрадаў усё і паехаў у Сібір. Сцэна развітання з родным гняздом паказвае плач гаспадыні Юстыны па дарагім сэрцу куточку. Андрэй Каляда чытае гісторыю.