Музыка: Дзмiтрый Даўгалёў Словы: Уладзiмiр Пецюкевiч Гаю мой, не кліч пад каліны цвет Да крынічных вод, светлых, як вясна. Там яе няма, паляцела ў свет, Наша рэчанька высахла да дна. Там яе няма, паляцела ў свет, Наша рэчанька высахла да дна. Паляцела ў свет, русакосая, Стан рабінавы, вочы – сінь азёр, Не спяе ўжо мне мілым голасам Пра дзівосны край у зіхценні зор. Не спяе ўжо мне мілым голасам Пра дзівосны край у зіхценні зор. Гаю мой, не кліч наш шчаслівы смех, Касавіцаю весела ў лугах. Там яе няма, паляцела ў свет, Наш мядовы луг палыном прапах. Там яе няма, паляцела ў свет, Наш мядовы луг палыном прапах. Гаю мой, не кліч пад каліны цвет Да крынічных вод, светлых, як вясна. Там яе няма, паляцела ў свет, Наша рэчанька высахла да дна. Там яе няма, паляцела ў свет, Наша рэчанька высахла да дна.