Музыка i словы: Тацьцяна Беланогая Вiтаю свой дзень. Сляпыя кiроўцы збiваюць сабак. Скажы - "Гэта я!" Цябе не пазнаюць, а потым заб'юць. О, марны прарок рэлiгii новай глухiх гарадоў, Тут мараць паспаць I душная ноч спускаецца зноў. Ты з iншых мясцiн, Дзе слова трымаюць як Божы закон. Дзе слова - мяжа. Мяжа для жыцця, Жыццё для людзей. О, марны герой пустых даляглядаў i шэрай сцяны, Скажы: гэта ты? А можа, быць можа, быць можа...быць можа... Вiтаю твой дзень. Ты крочыш у бок роднай ракi. Жывыя памруць. Жалезных людзей ня прыме зямля.