Прэм'ер Тузін 2005 Я прасіў даць мне сілу Масты папаліць, Я тлумачыў душы, Што яна не баліць. Я ішоў да цябе Ад мінулай зямлі, З тагачасных сьнягоў, Што даўно адмялі. Я ішоў сам-адзін Паўз размовы і дні, Пра вяртаньне назад І ня думаў а нiх Я ішоў да цябе Ад мінулай зямлі, З тагачасных сьнягоў, Што даўно адмялі. За сьпіной толькі дым, Пагарэлі масты. Што цяпер, калі мне Не сустрэнешся ты? Я ішоў да цябе Ад мінулай зямлі, З тагачасных сьнягоў, Што даўно адмялі.