Музыка: Леанід Захлеўны Словы: Васiль Жуковіч (1) Прыснілася мне ля жыта дарога. О, як у жыцці з табой злучана многа, І першыя крокі, і юныя крокі, Мяне ты выводзіла ў свет шырокі. ПРЫПЕЎ: Я помню Радзімы вытокі прастор. Ад жыта дарога вяла аж да зор. Далекую памяць вяртае яна, Дарог столькі многа, а ў сэрцы адна. Жытнёвая ніва аблокі люляла, Тут матчына песня мяне ўскалыхала. Стаялі валошкі ў сонечных промнях І ўсё каласкi шапацелі мне: "Помнi." (2) Цябе не забыць, святая дарога. Цяпер я іду да другога парога. А ты наплываеш, ізноў наплываеш, У поле жыцця ты майго упадаеш. ПРЫПЕЎ Я помню Радзімы вытокі прастор. Ад жыта дарога вяла аж да зор. Далекую памяць вяртае яна, Дарог столькі многа, а ў сэрцы адна. Жытнёвая ніва аблокі люляла, Тут матчына песня мяне ўскалыхала. Стаялі валошкі ў сонечных промнях І ўсё каласкi шапацелі мне: "Помнi." # Леанид Захлевный, Василий Жукович