Музыка: Леанiд Захлеӯны Словы: Леанiд Пранчак (1) У велiкай кватэры як у лесе пустынна, Быццам блiзкая зорка цыгарэта гарыць. Пазiраю пяшчотна я вачамi пустымi I не ведаю, нават, што табе гаварыць. Прыпеӯ: Ты любовi маёй прычына, зразумеӯ нарэшце я. Адзiнокая жанчына, ну чаму ты не чыя? Ты любовi маёй прычына i шкадую вельмi я, Адзiнокая жанчына, ну чаму ты не мая? (2) У сутоннi пакоя зацiхае мой голас, У бакалах вiна раствараецца час. За сцяною пра шчасце нам пяе радыёла, Я люблю тую песню, ды яна не пра нас. Прыпеӯ: Ты любовi маёй прычына, зразумеӯ нарэшце я. Адзiнокая жанчына, ну чаму ты не чыя? Ты любовi маёй прычына i шкадую вельмi я, Адзiнокая жанчына, ну чаму ты не мая? (3) Гваздзiкi памiраюць на канапе ад смагi, Гасне ӯ зрэнках начы цыгарэта мая. Мне цябе палюбiць не хапае адвагi, Толькi жыць без цябе больш не здолею я. Прыпеӯ: Ты любовi маёй прычына, зразумеӯ нарэшце я. Адзiнокая жанчына, ну чаму ты не чыя? Ты любовi маёй прычына i шкадую вельмi я, Адзiнокая жанчына, ну чаму ты не мая? # Игорь Кочегаров, Леонид Захлевный, Леонид Прончак # Одинокая женщина