Супраць выхаду гэтай кнігі выступаў старшыня КДБ СССР Віктар Чэбрыкаў, які ўбачыў у творы “падкоп пад калектывізацыю”. Але ішлі 1980-я гады, і Васіля Быкава падтрымалі генеральны сакратар ЦК КПСС Міхаіл Гарбачоў і “архітэктар” гарбачоўскай перабудовы член Палітбюро Аляксандр Якаўлеў. Менавіта апошняму належыць фраза: “Можна, вядома, не надрукаваць, але нельга не друкаваць”. Пасля выхаду “Знак бяды” назавуць выдатнай і мужнай кнігай, якая створана па законах праўды і чалавечнасці. Крытыка напіша, што ваенны празаік Быкаў за вясковым жыццём сваіх герояў, за знешнімі аксесуарамі сялянскага быту, думкамі і спадзяваннямі ціхамірнага беларуса-мужыка ўбачыў свет шэкспіраўскіх страсцей. Сюжэтныя вузлы аповесці сцягнуты да той мяжы, калі развязаць іх немагчыма — можна толькі рассячы. Ідэалагічная тэмпература чалавечых страсцей даведзена да крытычнага пункта, калі ствараецца ўражанне, што на хутары Яхімоўшчына (дзе і адбываюцца падзеі “Знака бяды”) разыгрываецца драма сусветнага значэння. І ад таго, як павядуць сябе героі, Сцепаніда і Пятрок Багацькі, будзе залежаць, перамогуць ці не сілы глабальнага дабра і святла. Нарэшце, канчатковы прысуд крытыкі: на старонках “Знака бяды” Быкаў у мікракосмасе аднаго чалавека паказаў макракосмас нацыі. Чытае Віталь Краўчанка 00:00:00 уступ 00:03:32 частка 1 00:28:49 частка 2 00:48:37 частка 3 01:17:43 частка 4 01:38:41 частка 5 02:06:14 частка 6 02:28:01 частка 7 02:45:56 частка 8 03:11:29 частка 9 03:39:09 частка 10 04:04:00 частка 11 04:22:37 частка 12 04:55:41 частка 13 05:14:43 частка 14 05:59:23 частка 15 06:48:48 частка 16 07:04:29 частка 17 07:36:07 частка 18 07:58:50 частка 19 08:20:38 частка 20 08:43:33 частка 21 09:09:28 частка 22 09:26:23 частка 23 09:39:21 частка 24 10:02:06 частка 25 10:35:07 частка 26 10:56:07 частка 27