Фільм беларускага рэжысёра Андрэя Куцілы "Калі кветкі не маўчаць" стаў пераможцам конкурса дакументальнага кіно 37-га па ліку Варшаўскага кінафестывалю. Стужка прысвечаная падзеям у Беларусі, якія разгортваліся пасля прэзідэнтскіх выбараў 2020 года. Галоўныя героі — беларускія сем'і, якія нягледзячы на перажытыя траўмы працягваюць жыць далей. А яшчэ — беларускія жанчыны, якія выйшлі на вуліцы з кветкамі і працягнулі мірны пратэст. Адсюль і назва карціны. Рэжысёр фільма завітаў у студыю Еўрарадыё. 00:45 Узнагарода была чаканай? 02:30 Выбар тэмы фільма. Гісторыя, якая закранула сям'ю 08:05 Героі не былі супраць, што іх так блізка здымалі? 09:00 За ціхара рэжысёра не прымалі? 09:40 Якія эмоцыі ў герояў фільма? 11:20 Чаму не атрымалася абстрагавацца ад эмоцый герояў? 13:00 Гераіні старэйшага ўзросту ў фільме ўвесь час параўноўваюць тое, што адбываецца, з часамі Сталіна. Як вы ставіцеся да такога параўнання? Ці блізкая вам гэтая аналогія? 16:45 У Беларусі здымаць немагчыма: што рабіць у такой сітуацыі? 18:15 Як доўга яшчэ беларусы будуць рэфлексаваць пра падзеі 2020 году? 21:10 Будзеце яшчэ вяртацца да тэмы пратэстаў? 23:55 Беларусь засталася без культуры? 26:30 Ці чакаць правалу ў цікавасці да беларускага кіно? Давядзецца пачынаць усё спачатку? 29:00 Беларускае кіно адкінутае на дзясяткі гадоў назад? 30:35 Дзе можна паглядзець фільм "Калі кветкі не маўчаць"? ТГ: https://t.me/euroradio FB: https://www.facebook.com/euroradio.fm/ ВК: https://vk.com/euroradio ОК: https://ok.ru/euroradio Instagram: https://instagram.com/euroradio #Беларусь #АндрэйКуціла #дакументальнаекіно #пратэсты