Той, хто аднойчы пакаштаваў смак свабоды, больш ніколі ад яе не адмовіцца. Гэтым летам над тэрыторыяй усёй нашай краіны Беларусь, усталявалася вельмі спецыфічная атмасфера, паветра напалітызавалася і пачалі дзьмуць устойлівыя вятры пераменаў. Яны паспяхова разганяюць застаяўшыйся смурод страху і безнадзейнасці. Сёння пра змены ў грамадстве можна казаць не як пра патэнцыйную рэалізацыю мараў у будучым, але як пра з’яву, якая ўжо здзейснілася. І канешне, спэцыфікай утварыўшыйся новай сітуацыі ёсць і тое, што яшчэ большыя і больш важныя перамены нас чакаюць у будучым. Як на новую сітуацыю мае рэагаваць хрысціянін? Адбываецца шмат дыскусій і нават паўстаюць спрэчкі аб тым, ці тыя змены, якія ўжо ёсць і тыя, што чакаюць нас у будучым, добрыя ці не. Я сказаў бы так, што трэба умець чытаць знакі. Хрыстос аднойчы сказаў:” Крываду́шнікі! аблíчча неба вы ўме́еце адро́зніваць, а знаме́нняў часу не можаце распазнава́ць?” (Мц16,3). Так вось, каб не пачуць аднойчы дакору Хрыста, давайце паспрабуем дачытаць знакі. Заўважце самі: збіраюцца натоўпы людзей, а вочы людзей слезяцца ад надзеі; беларуская мова ўсё часцей пачынае гучаць з вуснаў тых, хто раней яе не ўжываў, ну і слухаюць яе таксама тыя, хто раней яе не слухаў; незалежнасць краіны, ва ўнісон, хоць і абсалютна рознымі кандыдатамі з розных штабоў, вызначаецца фундаментальнай каштоўнасцю і каштоўнасцю нумар адзін. І пры гэтым, спантанна, як само сабой разумеючыеся, вяртаецца беларускі сцяг, які часова, пры гэтай уладзе, ёсць заменены на сцяг савецкі. Гэта знакі, якія мы павінны ўмець правільна адчытаць і іх правільная трактоўка дае магчымасць рабіць правільную выснову. Мы, наша краіна, выходзім на правільны шлях. Яшчэ, безумоўна, не адышлі ад прорвы да якой набліжаліся апошнія чвэрць стагоддзя і, ступіўшы ў якую, згубілі б незалежнасць, але ўжо паволі, прачынаючыся ад сну бяздум’я, разумеем, што як было раней, больш так быць не можа. Хрысціяніну не трэба баяцца перамен. Іх трэба правільна ўспрымаць. … Гісторыя народу абранага, якая ёсць педагагічным пасылаем, скіраваным да кожнага народа і чалавека, вучыць, што Бог хоча перамен у жыцці кожнага. Слова Божае вучыць адрываць свой уважлівы позірк, скіраваны выключна на тое, што маем сёння ці мелі ўчора, каб зазірнуць у будучае і ўбачыць тое, што можам атрымаць ад Бога заўтра. А заўтра абавязкова атрымаем больш, калі сёння выставім правільныя прыярытэты. (Дарэчы пра прыярытэты глядзі ў відэа ...) Чалавеку не заўсёды зразумелыя Божыя задумы. Так і ў Старым Запавеце, Народ які ішоў з Егіпта да зямлі абяцанай шляхам вызвалення, замест таго, каб углядацца наперад, азіраўся назад і думаў аб тым, што пакінуўшы няволю згубіў чоснак, які меў раней. Безумоўна, Богу гэта не магло падабацца. Той, хто сумаваў па чоснаку але пры гэтым еў нябесную манну і але не меў тугі па зямлі абяцанай, так і памёр у пустыні і не ўбачыў жыцця лепшага. Чалавек, які не цэніць свабоды, ніколі не дачакаецца лепшага жыцця. З іншага боку, народ, які натоўпам хадзіў за Хрыстом, слухаючы пра Валадарства Божае, нават на пустынным месцы насычаўся ўдосталь. Так кажа ўрывак пра размнажэнне хлеба з Евангелля паводле св. Мацвея 14, 13-21. Мудрасць Евангелля пераконвае, што чалавек, які выходзіць на сустрач лепшаму новаму жыццю, хоць і невядомаму, ніколі не размінецца са сваім шчасцем, пры ўмове, што будзе трымацца правільных прынцыпаў. … У мяне шмат хто пытаецца, так за каго галасаваць, каб не памыліцца ды наогул, каму з кандыдатаў можна давераць? Я не палітык, я не прыналежу да ніводнай з партый, і я не назаву вам ніводнага імя. Я не агітатар. Асабіста я давераю толькі Богу! І кожнаму раю не рабіць ілюзій, што прыйдзе нейкі новы кандыдат, або застанецца стары і ён вырашыць усе нашыя праблемы, а мы спакойненька зможам вярнуцца на свае ўтульныя канапы і далей адлежваць свае бакі. Так вось, такога збаўцы не будзе. Але, робячы выбар, трэба быць вельмі разважным і крытычным. Слухайце, што кажуць палітыкі і глядзіце, што робяць. Ацэньвайце іх абяцанні і жыццёвыя дасягненні праз прызму сацыяльнага навучання Касцёла. Напрыклад наш мітрапаліт Каталіцкага Касцёла напісаў зварот з нагоды выбараў. Першым крытэрыям, на які неабходна звяртаць увагу, пры выбары патэнцыйнага кандыдата, арцб Тадэўш Кандрусевіч назваў яго адносіны да інстытута сям’і. Што гэта значыць? А вы паглядзіце самі, што кандыдаты гавораць пра сям’ю. І як яны да сям’і адносяцца. Напрыклад, хто з іх для атрымання ўлады свой сужэнскі саюз пакінуў, а хто для ўратавання таго ж саюзу ідзе да ўлады? Можна і далей рабіць паралелі. Хто з іх казаў, што мы будучыню будзем будаваць на дасягненях кастрычніцкай рэвалюцыі, а хто з іх казаў, што мы распусцім БРСМ, як арганізацыю маральна сябе выжыўшую. Хрысціянін, вядома, не можа падтрымоўваць і выбіраць тых палітыкаў, якія ў аснову сваёй дзейнасці кладуць каштоўнасці супярэчлівыя з Евангеллем. Я разумею, што ва ўсім гэтым непроста разабрацца, бо нават і святары ...