Чыё свята? Урачысты ўваход Хрыста ў Іерусалім - ці з’яўляецца гэта свята, святам для ўсіх сучасных католікаў, праваслаўных ды пратэстантаў? Пытанне адкрытае. Без сумневу можна сказаць, што яно ёсць святам тых, хто паверыў у словы Ісуса "Валадарства маё не з гэтага свету… Я на тое і прыйшоў у свет, каб даць сведчанне праўдзе" (Ян 18,36-37)  і для каго сэнсам зямнога жыцця стала служэнне Валадарству Божаму. Такое служэнне ніяк немагчыма спалучыць з абслугоўваннем зямных палітычных рэжымаў. Тых рэжымаў, якія непазбежна вядуць да трагедый, якім сёння імя беларускае Акрэсціна, украінскія Буча і Бердзянск, а ў мінулым Курапаты ды Галадамор. Той, хто служыць рэжымам, не можа быць хрысціянінам. І неважна хто ён: ці ахоўнік на Акрэсціна, які катуе беларусаў-палітвязняў, ці салдат у Бучы, які выконваючы злачынны загады, расстрэльваў мірных грамадзян Украіны, ці, нават, царкоўны іерарх, які апраўдвае рэпрэсіі і  вайну. Яны ўсе не служаць Божаму Валадарству, а абслугоўваюць палітычныя рэжымы. Яны не хрысціяне. Такія, калі штосьці і маюць супольнага з Хрыстом, то толькі тое, што яны Яго ўкрыжавалі. 💢💢💢 #Трыдуум_Пасхальны Трыдуум Пасхальны: https://www.youtube.com/playlist?list=PLl5Hor8MXye8wRituYgGG9IZfVpPoVl5U Ісус уваходзіць у Іерусалім як цар сваіх падданых.   Гэты цар, выбіраючы асла, як сродак транспарту, звяртае ўвагу, што атрыбутам яго ўлады можа быць у нейкім сэнсе нават упарты асёл, як сімвал станоўчасці у безкампраміснасці з любым злом і беззаконным насіллем. Хрыстос з мэтай ўваходу ў Іерусалім не абіраў аптымальны шлях, Ён выбраў адзіны магчымы, прадказаны прарокамі. Яго мірны ўваход у Іерусалім  - пасланне для сучасных хрысціянаў. Месія ідзе ў святы горад не дзеля таго, каб у ім падпісаць мірнае пагадненне на безканфліктнае суіснаванне пануючых розных ўладаў з рознымі ідэалогіямі і Валаларства Божага; і, каб у выніку, ў рознапалярным свеце ідэалогій, загарантаваць спакойнае існаванне Яго паслядоўнікам - хрысціянам і, ў будучым, Ягонай Царкве.  Ён безкампрамісны і едзе на асле,  бо не збіраецца весці дыскусій і дыялогу, як і не збіраецца ваеваць з тымі тыранамі, якія выбралі служэнне злу, а не Валадарству Божаму. На судах у Ірада і Пілата Ён будзе маўчаць і не будзе спрачацца з першасвятарамі. Ведае, што тыя, хто служаць злу, абіраюць шлях вайны і ідуць прамым курсам на зруйнаванне, як бы не было дзіўна, ў першую чаргу свайго жыцця. І гэта ўжо непазбежнасць, як непазбежнасцю стала зруйнаванне Рымскай імперыі,  прадстаўнік улады каторай, Понцій Пілат, задаваў пытанне: "а што такое праўда?". Кожная ўлада, якая не бачыць праўды ў Хрысце, вядзе да зруйнавання сваю краіну. Ісус, будучы сам веруючым іюдэям, у Іерусаліме не збіраецца ўратаваць інстытуцыю рэлігійнага жыцця іюдэяў, у цэнтры каторага быў храмавы культ. Ён нават гаворыць пра гіпатытычнае зруйнаванне Іерусалімскага Храма.  Як жа дакарае Ён і сёння сваімі словамі тых прадстаўнікоў сучасных хрысціянскіх Цэркваў, якія свае палітычныя гульні з уладай і шляхі кампрамісаў, апраўдваюць збітымі фразамі "мы павінны ўратаваць Царкву" ,"трэба прапаведваць так, каб Касцёл выжыў". Усеадно як бы Царква Хрыстовая насамрэч не была Хрыстовай і так, яе бы гэта не Хрыстос ёсць Яе гарантам у супрацьстаянні з "пякельнымі брамамі" ды ёй апякуецца, але яны - вялікія дзеячы Царквы. Разам з тым, Хрыстос, які уваходзіць у Іерусалім на асле, як Месія, як Цар усіх народаў і Збаўца ўсяго чалавецтва, дае надзею кожнаму, хто вітае Яго словамі "гасанна Сыну Давідаваму", і ёсць верным Яму аж да Крыжа, а калі трэба, то і сам на крыжы завісне, але не пойдзе на кампраміс са злом і хлуснёй коштам дабра і праўды. Вось для такіх людзей з пэўнасцю гістарычная падзея ўваходу Хрыста ў Іерусалім ёсць святам. Бо Хрыстос уваходзіць у святы горад, каб перамагчы зло. І робіць гэта праз сваю смерць і ўваскрашэнне. Гэта праўда натхняе нас не спыняцца нават тады, калі бачым самыя нікчэмныя зверствы зла. Дабро непазбежна пераможа.  💢💢💢Глядзі відэа https://youtu.be/dg2_Xt9phFw Пётр Рудкоўскі. У Расіі - неаязычніцкі нацызм. Інтэрв’ю на канале Ксёндз Барок. #вербноевоскресенье #вербная #страстнаянеделя #вербноевоскресение