Дадаць канал

Голад - паратунак для Беларусі. | выход из кризиса.

  • 25.07.2021
  • 5 178 праглядаў
  • 👍 672
  • 💬 149
Я хачу, каб на Беларусі запанаваў голад! І каб усе беларусы ад раніцы і да вечара, а нават, каб і сярод ночы прасыпаліся і ўвесь час думалі аб тым, як яго заспакоіць. На ўвазе канешне я маю не голад цялесны, але духоўны, голад праўды і справядлівасці.  Госпад, безумоўна, як кажуць псальмы, дае чалавеку ежу ва ўласцівы час і насычае нас удосталь (пар. Пс 145 (144) 15-16). Аднак, калі мы звяртаемся выключна ў справах матэрыяльных і зямных да Бога, вельмі часта атрымоўваем тое, што просім, але ж сам Бог нас пакідае. Інакш кажучы, молячыся ў храмах і называючы сябе хрысціянамі, мы пазастаемся нібы бязбожнікамі, бо жывем без Бога. (#Хрысціянін і рэлігійны пераслед. |Священник и католики про #кризис_Беларусь 🧡Глядзі https://youtu.be/3JbbaKljHE4🧡 ) Гэта прыкладна так, як пад-час евангельскага цуда размнажэння хлябоў, народ, атрымаўшы за дарма ежу, згубіў магчымасць адчуваць Божую прысутнасць.  Бо, "... калі Ісус даведаўся, што хочуць прыйсці і схапіць Яго, каб зрабіць каралём, зноў адышоў на гару адзін." (Ян 6,15) Хрыстос адмовіўся быць валадаром для народу, бо людзі спрабавалі менаваць Ісуса на цара не з-за таго што захапіліся навукай аб лепшым жыцці, збудаваным на каштоўнасцях праўды і справядлівасці, што Ён прапаведваў, але павяліся на дармовы кавалак хлеба, які атрымалі. Згодна з логікай Божай, заспакоіць голад цялесны важна, але ж для чалавека ў прыярэтэце мае быць заспакойванне голаду духоўнага.  #АпосталПавел у гэтым кантэксце казаў так: "малю вас я, вязень Госпада, паступаць годна паклікання, якім вы пакліканы" (Эф 4,1). Адпаведна з Божым, пакліканнем кожнаму з нас прадвызначана шукаць магчымасць быць свабодным чалавекам і захоўваць хрысціянскую годнасць. Пасланне да Эфесцаў Павел пісаў будучы сам ў зняволенні. Разам з тым, гэтае выпрабаванне не змусіла яго пераключыць увагу на інтарэсы зямныя. Ён заклікаў змагацца не з тымі, хто пасадзіў яго за краты, але са злом,якому могуць служыць чалавек і ўлада. З-за кратаў заахвочваў вернікаў і далей займаць у свеце пазіцыю верную навучанню Ісуса. Наказваў умацоўвацца ў Госпадзе, "каб маглі ... супрацьстая́ць кава́рству д’ябла; бо змаганне наша не супраць крыві і плоці, а супраць начальстваў, супраць улад, супраць сусветных уладароў цемры веку гэтага, супраць злых духаў паднябесных." (Эф 6, 11-12) (https://youtu.be/rh2189nNz5U 🧡тут Каштоўнасці Евангелля - падмуркі Еўропы. | #костёл |Апостолы Пётр і Павел. #демократия🧡) Сёння, Хрысціянская #Царква павінна лічыць прагуляным раўнд у барацьбе з д’яблам, калі сярод вернікаў  знаходзяцца такія, якія перад фактам існавання ў грамадстве зла кажуць, што гэта палітыка, а палітыка - брудная справа і мы ў гэта не ўваходзім. Такая пазіцыя дае зялёнае святло ў дзейнасці д’яблу, бо хрысціянін дэкларыруе сваё нежаданне прымаць актыўны ўдзел у змаганні са злом, да якога заклікае #БожаеСлова.  Яшчэ горш, калі пасіўнасць абумоўлена памкненнем уратаваць сваю жыцццёвую стабільнасць, у выглядзе самых розных матэрыяльных бонусаў: ад гарантаванага жыллёвага мінімума да прасоўвання па кар’ернай лесвіцы з асягненнем яе вяршын. Вобразна можна цвердзіць, што гаворка ўвесь час ідзе пра ежу, таксама і тую, што прапаноўваў д’ябал Божаму Сыну пад-час спакушэння ў пустыні. Мне падаецца, д’ябал найбольш радуецца, калі вернікі  праяўляюць пасіўнасць у палітычных справах, бо ў такім разе ён не мае перашкодаў ва ўтварэнні структур, якія зладжана будуць прадукаваць зло. Такім прыкладам зла можа быць і збудаваная сыстэма дзяржаўнага тэрору ў Беларусі. На жаль, і сам з’яўляюся не раз сведкай таго, як тыя людзі, што прыходзяць у храм, ёсць здольныя прасіць Бога шмат аб чым, калі гаворка ідзе пра зямныя патрэбы. Але ж, калі пры гэтым і перадусім яны не клапоцяцца пра праўду і справядлівасць  ды не маюць голаду свабоды, то так і не змогуць увайсці ў Божае Валадарства. "Бо Царства Божае – не ежа і пітво, а справядлівасць, і мір, і радасць у Духу Святым." (Рым 14,17) Шмат хто моліцца і атрымоўвае часовую ежу, не думаючы, што будзе далей. На жаль, так ёсць, як чалавек не адчуе  духоўнага голаду, то ў выніку пазастанецца і без Бога, а значыць і без хлеба. І Госпад ніколі не будзе яго валаладаром. @belsat_news @radio-svaboda
Катэгорыя: Рэлігія

Іншыя відэа з гэтай праграмы