Зап. А. Боганева ў 2013 г. ад Ганны Антонаўны Ліцвінкавай, 1930 г. н., нар. у в. Асвея Верхнядзвінскага р-на, жыве ў в. Заронава Віцебскага р-на Расшыфроўка: Вот мама яшчо расказывала, што эта перяд самай вайной яна пашла у Гарадок, ну што-нібудзь купіць. А там аб’явілі — вайна. Нічога мама не смагла купіць, тока купіла дзесятак яіц, ну і ідзёт такая расстроеная. І нада была ей іці чэраз кусты. Эта у Должу, ну яна так можа пасярёд растаянія, эта ж там наверна кілометраў дзесяць, а можа большэ Должэ ад Гарадка. Эта… І аткуда ні вазьмісь — залопаў хто-та. Яна глядзь назад — пятух. Чорны пятух. Там селенія нет нідзе ні блізка, нідзе нікога не было. І вот етат пятух бягіць і хочэць маме на галаву ўзляцець. Залопаець, залопаець крыллямі, і хочэць на галаву ўзляцець. Ну мама дагадалася, што эта ўжо закліналі дзеньгі, эта яна знала. Эта яна гаворіць: “Я так і сабразіла, што эта дзеньгі ідуць. Ну у мяне нічога не было, і яічкі… Яічкі былі, я магла яічкамі этымі кінуць…” Ну яна так ряшыла пра сябе, што яна этых заклятых дзенег ня хочэць. І вот, гаворіць, падбігаець пятух, ну чуць лі ня ў ногі ей б’ець. Ну, гаворіць, думаю, паймаю этага пітуха і галаву яму аткручу”. Так ён не даўся ей. Ну ён ішоў доўга за ей, кілометры трі ішоў, а тады залопаў крыльямі, закукарекаў, і пітуха етага не стала. От на роўнам месце — і яго не стала. А эта дзеньгі беглі, яна знала. Но яна гаворіць, я такіх заклятых дзенег…. [А што трэба было зрабіць, каб атрымаць гэтыя грошы?] — Нада было кінуць у етага пітуха, і этат бы пятух — абсыпалісь ба дзеньгі. [Кінуць чым папала?] — Чым папала, тока папасць у етага пятуха. А ей было так у жызні яшчо, што цёткі эці… Тожа хто-та дзеньгі заклінаў, яны зналі, што былі дзеньгі заклятыі. І вот цётка адна ідзець, эта усё вот эцім, што веруюшчым, тыя цёткі, што веруюшчыя, а бягуць, гаворіць, два сабакі — бальшых-бальшых, такіх сабак і нету. Спіны… Самі такія жэлтаватыя, а сьпіны чорныі. І вот падбігаюць к етай цётке, яна так махнець на іх — яны адбягуць, і так яна сышла, куды ёй нада. Ну яна тожэ знала, што ета дзеньгі бягуць. Ну яны вот веруюшчыя, яны не хацелі этых дзенег.