Падтрымаць праект - https://ulej.by/project?id=816622 Я шумлівы чарот, я мяцежны бунтар. Я балота буджу гучным шумам. У вадзе я жыву і абмыт дажджом хмар, Але змоўкнуць ня дам сваім струнам. Уздыму дух людзей, прабуджу іх ад сну — Славу, будучнасьць я ім прарочу… Я, мяцежны бунтар, клічу жыцьця вясну, Клічу к працы свабоднай і творчай. Як ня счуюць мяне, я мацней загуду, Дам гучнейшы акорд песьні новай… А каб змыць зь зямлі бруд, скалыхну я ваду, Што дажджом налілася сьвінцовым. Чаму ж вы, песьняры, што будзілі людзей, Чуць ня хочаце песьні чарота? Нашы песьні — наш кліч, бо адных мы грудзей, Край адзін наш — то наша балота. Дык шумі, як шумеў, велікан-ясакар, Шапаці, сьпелы колас, у полі… А я песьню сваю буду пець — я бунтар! Буду клікаць народ свой да Волі. (1922)