Сярод руінаў закінутых хат у вёсцы Мікуль-Гарадок засталося некалькі даўгажыцеляў (старэйшай жыхарцы аж 96 год). Іх бацькі – раней заможныя ўладальнікі хутароў, сталі ахвярамі прымусовай калектывізацыі. Страціўшы ўсё, акрамя жыцця, ім прыйшлося падпарадкавацца таталітарным парадкам. Іх дзеці прайшлі праз вайну (а некаторыя і праз нямецкі канцлагер), перажылі штодзённасць савецкага селяніна і ўжо хутка перакрочаць эпоху лукашэнкаўскай «стабільнасці». Сёння жыхары выміраючай вёскі ацэньваюць стан рэчаў праз досвед жыццёвых выпрабаванняў. У іх псіхалогіі і светапоглядзе паспрабавалі разабрацца блогер Андрэй Павук і яго падпісчык Аляксандр Дайнэка. Рэжысёра, здымкі і мантаж Марыя Булавінская. Пакласці на мабільны: Павуку А1 +375 29 3552496; Васілю life +375 25 7021660 Целеграмм, https://t.me/rudapaka Заданаціць: https://www.donationalerts.com/r/andreipavuk