Сеньня, 27 лістапада, у грамадскай залі царквы сьв. Кірылы Тураўскага прайшло мерапрыемства прысьвечанае ўшанаваньню памяці герояў Слуцкага Збройнага Чыну. Падчас Першай сусьветнай вайны, якая зьмяніла палітычную мапу Эўропы, абудзілася Беларусь да дзяржаўнага жыцьця. 25 сакавіка 1918 году была абвешчаная Беларуская Народная Рэспубліка на чале са старшынямі Рады БНР: Янка Серада, Язэп Лесік, Пятро Крачэўскі. У 1920 годзе Чырвоная армія рушыла на Захад з мэтай “вызваленьня” працоўных краін Эўропы ад прыгнятальнікаў. Лепшыя сыны беларускага народу зразумелі, што Бацькаўшчына наша руйнуецца чужынцамі і адбываецца яе зьнішчэньне. Палітыка Савецкіх уладаў паспрыяла таму, каб людзі прыйшлі да высновы, што калі ты жадаеш быць вольным чалавекам - трэба змагацца за сваю свабоду. Найбольшы супраціў савецкай уладзе аказалі жыхары Слуцкага павету. У адказ на рабаўнічую палітыку бальшавікоў жыхары Слуцка, мястэчка Грозава і навакольных весак сфармавалі два палкі самаабароны, якія больш за месяц стрымлівалі наступ войскаў непараўнальна мацнейшага ворага. Гэтыя падзеі ўвайшлі ў гісторыю пад назвай Слуцкі Збройны Чын. На жаль, на сеньняшні дзень гэтая дата не адзначаецца ў нашай краіне на афіцыйным узроўні таму, што нашая ўлада не зацікаўлена ва ўшанаваньні памяці сапраўдных герояў, а а кцэнтуе ўвагу на сьвяткаваньні старых савецкіх сьвятаў, а калі і ўшаноўвае памяць кагосьці, дык толькі тых людзей, якія працавалі дзеля зьнішчэньня беларускае дзяржаўнасьці і беларускага народу. Такія як: Сувораў, Кнорын, Мясьнікоў, Мураў’еў і гд.