Першы падзел Рэчы Паспалітай адбыўся ў адзінадцацім стагоддзі ў адзін з перыядаў палітычнай нестабільнасці. Дысідэнты, такія як Радамская і Барская канфедэрацыі, выступалі супраць падзелу і шукалі падтрымкі ў Расіі. Шляхецкая канфедэрацыя паўстала супраць падзелу Рэчы Паспалітай, але не змагла перашкадзіць яго рэалізацыі. Рэйтан і Пастаянная рада былі актыўнымі гульцамі ў гэтых падзелах. Сойм быў скліканы для разгляду гэтай сітуацыі, але не прыняў эфектыўных мерапрыемстваў для прадухілення падзела. Еўропа і насельніцтва Рэчы Паспалітай мелі розныя рэакцыі на гэтыя падзелы.