@repolinare Як ты безь мяне там? Як я безь цябе тут? Пачуцьцём чалавека Цягне сэрца ў родны кут Як быццам жартую, А ў сабе мацней крычу: «Я цябе ўратую!». Толькі як -- ня ведаю. Ластаўка ў небе лунала, праўду казала Аб тым, дзе жывеш ты зараз Я не спрачалася, у вочы твае закахалася На неба глядзеўшы часам Ўголас трымаю, гонар Гэта мая прастора Гэта мая краіна Край любы, край адзіны Лепшае побач чую Крылы свае ратую Хутка ўсё добра будзе Мірныя, вольныя людзі Дзе яно - сэрца Радзімы? Ў лесе, ці ў хаце Ці паміж муроў цагліных? Кволаю птушкаю ў небе Водарам ніў, ці коласам Ў чэрствай глебе? Ўголас трымаю, гонар! -- Гэта мая прастора, Гэта мая краіна, Край любы, край адзіны… Лепшае побач чую, Крылы свае ратую. Хутка ўсё добра будзе -- Мірныя, вольныя людзі! Як ты безь мяне там? Як я безь цябе тут? Пачуцьцём чалавека Цягне сэрца (цягне) ў родны кут. Як быццам жартую, А ў сабе мацней крычу: «Я цябе ўратую!». Толькі як -- ня ведаю. Ўголас трымаю, гонар -- Гэта мая прастора, Гэта мая краіна, Край (любы, край адзіны)... Лепшае побач чую, Крылы свае ратую. Хутка ўсё добра будзе -- Мірныя, вольныя людзі! Ластаўка ў небе лунала, праўду казала Аб тым, дзе жывеш ты зараз...