@NIZKIZ І я калі стану маліць яе згубіць Разам з душой розум сышоў, толькі куды І не глядзець у яе бок Так назаўжды Жыць Сцены вакол, і я наконт яе пытаў Хто ж яна ёсць? Дабро ці зло Хто б адказаў Як падлічыць колькасць ахвяр, і хто каго Змог Цемра, ідзі З раніцы ўздоўж Каб не сляпіць Болей ужо Холад туліў, і два крылы сыпалі снег Я ад такой сцюжы дамоў – яна ўслед І адчуваць скураю, што і ў мяне ёсць Злосць Памяць, спалі момант, калі ўсё пачалось Той успамін горкі, як дым, востры, як нож І падлічыць колькасць ахвяр, і хто каго Змог Цемра, ідзі З раніцы ўздоўж Каб не сляпіць Болей ужо Стань для мяне Чуеш, стань для мяне Новым святлом Новым сэнсам далей Не варушыць Гэта нельга цяпер З кожнай хвілінай Цяжэй, і цяжэй, і цяжэй І цяжэй