Ігар Бабкоў Гісторыя беларускай думкі – гэта перш за ўсё тэксты, якія засталіся ў беларускай традыцыі і якія ўласна і складаюць гэтую самую традыцыю. Гэта гісторыка-культурныя эпохі, кожная са сваёй непаўторнай канфігурацыяй, адметным тыпам мыслення - тым, што Мішэль Фуко назваў эпістэмай, альбо інтэлектуальнай фармацыяй. Гэта таксама жывыя людзі, з якімі здаралася мысленне, якія спрабавалі ставіць істотныя пытанні і шукаць свае варыянты адказаў. Усё гэта складаецца ў адметную традыцыю мыслення, транскультурную па сваёй сутнасці, тэксты якой адпаведна паўставалі на розных мовах і ўваходзілі як складовыя часткі ў больш шырокія рэгіянальныя супольнасці. Два гады таму ў агульным курсе “Гісторыя беларускай думкі: уводзіны” мы паспрабавалі ўвайсці ў гэтую традыцыю, пасяліцца ў ёй, прысвоіць яе як сваю. Год таму курсам “Інтэлектуальная гісторыя Беларусі XX стагоддзя” мы абазначылі выбранае месца беларускай думкі. У гэтым годзе мы збіраемся гаварыць пра самае важнае. Пра ідэі. Курс для ўсіх платонікаў і не толькі.