Кандыдат гістарычных навук Ірына Махоўская прамаўляе на тэму “Жыццё як гісторыя ці гісторыя пра жыццё: як паразумецца з мінулым”. Вусныя гісторыі пра жыццё існавалі спрадвеку, але легалізацыя штодзённага вопыта асобы як гістарычнай крыніцы адбываецца толькі ў ХХ стагоддзі, калі эмоцыі і паводзіны “маленькага чалавека” прызнаюцца важным ключом для разумення мінулага. Што такое біяграфія? Літаральна – гэта апісанне жыцця. Але гэта заўсёды апавяданне, тэкст, які ўвасабляецца, калі чалавек расказвае аб сваім уласным жыцці. Захопленае ў нарацыю, жыццё становіцца інтэрпрэтацыйным цэлым, ствараючы сэнс таго, што насамрэч адбылося. Як стасуецца фабула і сюжэт у аўтапрэзентацыі? Як чалавек выбірае жанр апавядання, упісваючы гістарычныя падзеі ва ўласнае жыццё? І як паразумецца з мінулым – гістарычным і асабістым?