Палітычны лідэр. Словазлучэньне выкарыстоўваем часта, датычна розных асобаў. Але, параўноўваючы адных «лідэраў» зь іншымі бачым розьніцу у паводзінах, пазыцыянаваньні. Альбо наадварот, узяўшы «лідэраў» з супрацьлеглых палюсоў назіраем аднолькавыя рэакцыі й прыёмы не зважаючы на супрацьлеглыя дэклярацыі ды лёзунгі. Чаму так? Хто такі лідэр? Як ён «нараджаецца», альбо хто яго фармуе – сам, абставіны, гісторыя ці атачэньне. І, нарэшце, у чым бяда зь лідарствам у беларускім грамадзтве? Пра ўсё гэтае ў чарговай размове з Вольгай Харламавай з цыклю «механізмы палітыкі». Нават болей: гаворачы пра лідарства не абмінулі ролю асобнага індывіда. У выніку чарговы раз прыйшлі да разваг пра адказнасьць: дзе мяжа між маёй адказнасьцю й пачынаецца поле дэлегаваных абавязкаў, прывілеяў, паўнамоцтваў і... адказнасьці. Падтрымаць далейшую працу тлумачэньня складаных працэсаў простымі словамі можна падпіскай на Патрэон: https://www.patreon.com/ihar_Tyshkevich