Палітычныя паводзіны чалавека абумоўлены працэсам ягонае палітычнае сацыялізацыі. Але некалькі асобаў ствараюць групу, набор групаў – супольнасьць, далей грамадзтва. І вось на гэтым узроўні дзейнічаюць ужо іншыя механізмы. Адзін зь якіх называецца палітычным міфам. Адначасова проста і складаная канструкцыя. Простая для большасьці спажыўца, бо аб'ядноўвае рацыянальнае ды ірацыянальнае, апелюе да «калектыўнага несьвядомага». Складаная канструкцыя для стваральнікаў міфу, бо для іх ірацыянальнасьці ў працэсе няма зусім. Палітычны міф вызначае як будзе жыць грамадзтва, ці яно будзе трымаць й разьвіваць сваю дзяржаву, якім чынам будавацьмуцца адносіны грамадзяніна ды ўлады. Міф немагчыма прынесьці звонку, ён высьпявае (ці адаптуецца) на сьветапоглядзе, менталітэце нацыі. І калі ён «заходзіць» большасьці, ў грамадзтва зьяўляецца стрыжань які трымае ўсю палітычную й дзяржаўную канструкцыю. Беларуская сытуацыя цікавая тым, што стары міф ужо не працуе як належыць. Да таго ж зьнешнія ўмовы, зьмены ў структуры грамадзтва вызначаюць неабходнасьць новага... Якога пакуль няма. І той, хто створыць новы беларускі міф – атрымае ўсё. Чаму так і што такое наогул «палітычны міф», як ён творыцца? Пра гэтае паразважалі ў чарговай размове пра механізмы палітыкі з Вольгай Харламавай. Падтрымаць далейшую працу тлумачэньня складаных працэсаў простымі словамі можна падпіскай на Патрэон: https://www.patreon.com/ihar_Tyshkevich